Kiedyś pisałem o tym więcej. Skłaniam się ku typologicznej interpretacji opisu Stworzenia Świata. James Jordan i Peter Leithart, (ich prace można znaleźć na
http://www.biblicalhorizons.com/) dokonali ogromu odkryć w dziedzinie biblistyki, typologii i symbolizmu biblijnego.
Zanim udamy się do wygnania na wschód od Ogrodu należałoby się dowiedzieć o innych kierunkach w opisie Stworzenia. Grzegorz wspomniał już o tym że Ogród został zasadzony we wschodniej części ziemi Eden, a więc i Ogród nosi nazwę terytorium, w którym został zasadzony, a nie na odwrót (2, 8). Ogród nie był też najwyższym punktem na tej ziemi. Czytamy o tym że rzeka z Edenu wpływała do Ogrodu i w nim się rozdzielała (2, 10...). Chociaż kierunki rzek nie są doskonałym matematycznym wzorem krzyża, to symbolicznie podzieliły świat na cztery strony. Zadaniem Adama było wychodzić z Ogrodu i zdobywać świat. Wyrażono to zostało niejako w samej celowości ukrytych bogactw. Ostatnia księga Pisma Świętego objawia Nowy Ogród, Niebieski Jeruzalem, w którym te bogactwa zostały już wydobyte i przekształcone w ozdobienie Miasta Bożego. Dokonał tego Nowy Adam, Drugi Adam, Jezus Chrystus. Skąd wiemy, że takie powołanie (przekształcać) miał Adam? Wynika to ze słów zanim człowiek został stworzony: "... bo nie było jeszcze człowieka, który by uprawiał ziemię."(2,5). Ważnym jest zauważyć, że zanim Adam zgrzeszył (zgodnie z interpretacją św. Ireneusza grzech polegał na tym, że Adam wybrał drogę na skróty w procesie dojrzewania) mógł i powinien był udawać się we wszystkie kierunki świata. Innymi słowy cały świat miał być przekształcony na obraz/wzór Ogrodu.
Jednak po upadku człowieka Bóg oddala ich w kierunku wschodnim. Od tego momentu oddalanie się w kierunku wschodnim oznacza oddalanie się od Ogrodu, czyli społeczności z Bogiem. I na odwrót wracanie na zachód oznacza zbliżenie się do Stwórcy. Cała wędrówka Izraela w ST opisana jest według takich kierunków. Izrael wkroczył do Ziemi Obiecanej ze w wschodu w kierunku zachodnim. Wzór Świątyni oraz sama liturgia święta symbolizuje dokładnie to co się wydarzyło w Ogrodzie. Innymi słowy Bóg przypominał każdemu pokoleniu stworzenie, upadek i obietnicę zbawienia.
Natomiast Bóg zapowiedział zbawienie dla człowieka. Zbawienie również zostało wyrażone w sposób symboliczny (ks. Malachiasza 3,20): "wzejdzie słońce sprawiedliwości". Słońce wschodzi na wschodzie! Nowe Przymierze w Jezusie Chrystusie zmienia kierunki przekleństwa i zbawienia. Teraz symbolicznie patrzymy na Wschód, bo tam wschodzi nasze Zbawienie. Z tego powodu Kościoły chrześcijańskie były budowane tak, aby ołtarz znajdował się po wschodnie stronie, aby wierzący symbolicznie kierowali się we wschodnim kierunku. Samo święte nabożenstwo naczęściej odbywało się z rana, gdy słońce wschodzi. Wzorując się na rozdizale 20tym Świętej Ewangelii Jana.
Niestety okres Oświecenia nie najlepiej wpłynął na teologię chrześcijanką, typologia i symbolizm zostali całkowicie odrzuceni przez modernistycznych teologów. Dlatego często bywa tak w naszych czasach, że jak jest mowa o typologii, ludzie kręcą głowami jakby to były bajki. A tak, a propos, Jezus nauczał przy pomocy opowiadania bajek!