Nowonarodzenie

[Dawid]

Jak wiemy w kościołach tzw. 2 reformacji występuje coś takiego jak nowonarodzenie które oznacza życie w zgodzie z Bożymi przykazaniami itp.
Jak sytuacja przedstawia się w kościele luterańskim? Co rozumie się przez nowonarodzenie?

[Paweł]

Dobrą definicę nawrócenia (bo to to samo co nowonarodzenie) podaje Mueller:
" Nawrócenie nie polega na tym że człowiek stara się zadosćuczynić za swoje grzechy i przepłagać Boży gniew przez dobre uczynki. Nawrócenie nie polega też na samym żalu z powodu grzechu lub na samym wstręcie do gzechu czy też na szczerym postanowieniu poprawy życia, bo te żeczy są udziałem także niewierzących (MT 27,3-4; 1 Sm 24,16-22). NAWRÓCENIE JEST NATOMIAST UDZIELENIEM WIARY W OBIETNICĘ ZBAWIENIA ZE WZGLĘDU NA CHRYSTUSA GRZESZNIKOWI, który poznał swoje grzechy na podstawie Prawa i szczerze za nie żałuje."

Jeśli chodzi o ewangelicznych.... to ja lepiej się nie będę wypowiadał

[Krzysztof]

Punktem wyjścia do rozważań na temat nowonarodzenia muszą być słowa Jezusa, "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego". Zasady poprawnej interpretacji tekstu oryginalnego nie pozwalają rozdzielać narodzin z wody i narodzin z Ducha, ani chrztu wodnego i chrztu w Duchu Świętym, jak to czynią ewangelikałowie - chodzi o to samo, narodzenie na nowo jest ściśle związane z chrztem. Luteranizm rozumie chrzest jako jednorazową czynność, która jednak ma charakter dynamiczny, tzn. przynosi błogosławieństwo cały czas po dokonaniu. Tak też uczy Marcin Luter w Małym Katechizmie: "Co więc znaczy takie chrzczenie wodą? Znaczy to, iż stary Adam w nas przez codzienny żal i pokutę ma być utopiony i umrzeć ze wszystkimi grzechami i złymi pożądliwościami, natomiast ma codziennie wyłaniać się i powstawać nowy człowiek, który by w sprawiedliwości i czystości żył wiecznie przed Bogiem".

Błogosławieństwo chrztu, wielka i przez nas niezasłużona łaska, uzdalnia nas, by codziennie odwracać się od grzechu i skłaniać się w stronę Boga.

Ten dynamiczny charakter nowonarodzenia sprawia, że nie można go uznać jedynie za pojedynczy punkt w życiu. Dlatego, jak wspomniał Paweł, nowonarodzenie łączy się też ściśle z nawróceniem, a nowrócenie jest codziennym zadaniem. Chrzest bowiem jest przyjmowany przez wiarę. Również ci, którzy popadli w grzech, potrzebują nawrócenia. Zresztą słowa nawrócenie i pokuta, o której Luter wspomina w zacytowanym przeze mnie zdaniu (zaznaczyłem kursywą dla ułatwienia), wyrażają to samo. W języku polskim, a zresztą i niemieckim, trudno krótko oddać znaczenie słowa greckiego słowa "metanoia", a nie mniej trudno hebrajskiego słowa "szub". To, co wiele przekładów tłumaczy jako "nawrócenie", Biblia Warszawska tłumaczy jako "upamiętanie", a np. Biblia Gdańska jako "pokuta", stąd bierze się dużo nieporozumień.

[Dawid]

Witajcie, chciałbym Was wszystkich serdecznie pozdrowić i polecić stronę na temat nowonarodzenia.
Jeżeli są na tym forum osoby, które uważają, że wierzą, ale nie przeżyły nowonarodzenia to proszę o przeczytanie tego artykułu.

Sam kiedyś uznawałem nowonarodzenia za wymysł heretyków, ale teraz wiem, że bez tego nie można być zbawionym.

http://me0c5zacdlkk.az.pl/zyrardow/inde ... &Itemid=80

[Tomasz]

Witam Cię Dawidzie Dawno do nas nie zaglądałeś. Oczywiście zapoznam się z poleconym artykułem i pogadamy za dawnych dobrych czasów

[Dawid]

Witaj Tomaszu. Jak się miewasz?
Przyznam się szczerze, że dużo się zmieniło od momentu, kiedy pisałem tu na forum... oczywiście pozytywnie
Cieszę się, że mogłem Was poznać.

[Tomasz]

Witaj Tomaszu. Jak się miewasz?

Dziękuję - jakoś leci

Na razie pobieżnie przejrzałem tekst, który poleciłeś ale przez weekend będę miał może trochę więcej czasu i przeczytam go "na spokojnie".
W związku z tematem - czy możesz powiedzieć, że przeżyłeś "nowonarodzenie" o jakim jest tam mowa ?

[Dawid]

czy możesz powiedzieć, że przeżyłeś "nowonarodzenie" o jakim jest tam mowa ?

Tomaszu odpowiem na to pytanie. Tak przeżyłem nowonarodzenie sens w tym, że rozumienie nowonarodzenia jest jedno i nie można powiedzieć, że ktoś przeżył nowonarodzenie takie, a ktoś inne.

Przeczytaj cały ten tekst, a dowiesz się, że w momencie nowonarodzenia człowiek staje się dzieckiem Bożym i jego grzechy są zakryte, ale to dopiero początek.


Zachęcam Cie do przeczytania Małego Katechizmu Westminsterskiego i Westminsterskie Wyznanie Wiary.
Oto cytat z katechizmu.


Pytanie 33: Czym jest usprawiedliwienie?

Usprawiedliwienie jest aktem Bożej nieograniczonej łaskawości, w którym przebacza wszystkie nasze grzechy i przyjmuje nas jako sprawiedliwych w swoich oczach przez wzgląd na sprawiedliwość Chrystusa, która nam została przypisana, a przyjęta przez wiarę. Ef. 1:7, 2 Kor. 5:21, Rz. 5:19, Gal. 2:16

Pytanie 34: Czym jest usynowienie?

Usynowienie jest aktem Bożej nieograniczonej łaskawości, w którym zostajemy przyjęci w poczet ? i mamy prawo do wszelkich przywilejów ? Synów Bożych. 1 Jana 3:1, Jana 1:12, Rz. 8:17

Pytanie 35: Czym jest uświęcenie?

Uświęcenie jest dziełem Bożej nieograniczonej łaskawości, przez które odnawia nasze całe człowieczeństwo na Obraz Boży i coraz bardziej uzdalnia nas do umierania dla grzechu i życia w sprawiedliwości. 2 Tes. 2:13, Ef. 4:24, Prz. 4:18

Pytanie 36: Jakie są korzyści, które w tym życiu towarzyszą usprawiedliwieniu, usynowieniu i uświęceniu lub z nich wynikają?

Korzyściami towarzyszącymi lub wynikającymi z usprawiedliwienia, usynowienia i uświęcenia są: pewność Bożej miłości, pokój sumienia, radość w Duchu Świętym, wzrastanie w łasce oraz wytrwanie w nich do końca. Rz. 5:1-2, 6, Rz. 15:13, Fil. 1:6


Na stronie tego kościoła w zakładce "wyznania wiary" znajdziesz wyznanie i katechizm.
Są tam jeszcze inne cenne wyznania wiary, zarówno kalwinizmu kontynentalnego jak i prezbiterianizmu. (Belgijskie wyznanie wiary, Kanony z Dort, Katechizm Heidelberski)

http://www.gdansk.reformacja.pl/


Powodzenia

[Krzysztof]

Znaczna część tekstu zawiera rzeczy oczywiste mówiąc o upadku człowieka, grzechu pierworodnym itd., nie da się jednak ukryć, że w swej wymowie tekst reprezentuje synergistyczną "teologię decyzji". W gruncie rzeczy nic nowego pod Słońcem.

Tekst mówi, że przez upadek człowiek stał się duchowo martwy. Widać nie wyciąga z tego żadnych konsekwencji, skoro w innym miejscu mówi, że "odrodzenie to Boża odpowiedź na szczere nawrócenie" i wzywa "Odpowiedz na Boże zaproszenie, jakie do ciebie kieruje. Odwróć się od swych grzechów, wyznaj je Bogu i uczyń Jezusa twym Panem, a nowe życie stanie się również i twoim udziałem". Rzecz w tym, że zgodnie ze słowami apostoła Pawła "człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego ... i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać" (1 Kor 2,14). Jak więc ten nieodrodzony jeszcze człowiek zmysłowy może szczerze nawrócić się i uczynić Jezusa swoim Panem? W innym miejscu mówi "zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie może" (Rz 8,7). Jak taki człowiek może odwrócić się od swych grzechów? I wiele innych świadectw można przytoczyć, że nawrócenie jest dziełem Boga, a człowiek nie jest sam z siebie do tego zdolny. W gruncie rzeczy autorka tekstu nie uznaje, że przez upadek człowiek stał się duchowo martwy, lecz jedynie słaby i chory, jednak wciąż może coś uczynić dla swojego zbawienia. Tobie Dawidzie, jako kalwiniście, taki pogląd powinien niezbyt odpowiadać.

Innym mankamentem tekstu jest zupełne pominięcie ewidentnego związku dwóch kluczowych dla nauki o nowonarodzeniu fragmentów, a więc J 3,1-7 i Tyt 3,6, z sakramentem chrztu. O tym pisał ks. Marek Uglorz w artykule "Uwagi egzegetyczno-teologiczne do terminu nowonarodzenie".

A manierze dzielenie chrześcijan na odrodzonych i nieodrodzonych, która jest jawnym nowacjanizmem, nie będę tu wspominał, bo nie wynika to bezpośrednio z tekstu, podobnie jak o poglądach niektórych entuzjastów, by nowonarodzenie było zawsze jakimś głębokim, mistycznym przeżyciem, jakby Duch Święty nie działał na różne sposoby, o czym i świadczą Dzieje Apostolskie.

[Dawid]

Tobie Dawidzie, jako kalwiniście, taki pogląd powinien niezbyt odpowiadać.

Nie pasują oczywiście, bo autorką tekstu jest arminianistka.
Ale tu raczej chodzi o ogólny zarys nowonarodzenia, a nie wgłębianie się w sprawy dotyczące predestynacji i wolnej woli.

Innym mankamentem tekstu jest zupełne pominięcie ewidentnego związku dwóch kluczowych dla nauki o nowonarodzeniu fragmentów, a więc J 3,1-7 i Tyt 3,6, z sakramentem chrztu.

Ojoj...
Chrzest to publiczne wyznanie wiary, po nowonarodzeniu nic więcej.