Urywki z kazania Lutra o dwóch rodzajach sprawiedliwości. Tłumaczenie z angielskiego, nieprofesjonalne. Układ też jest mój, bowiem notatki są zrobione jako osobiste.
"Chrześcijanie mają dwa rodzaje sprawiedliwości, tak jak ludzie mają dwa rodzaje grzechów.
Pierwsza jest obca i przelana z zewnątrz. Jest to sprawiedliwość, dzięki której Chrystus jest sprawiedliwy i przez którą usprawiedliwia innych przez wiarę, jak jest napisane....
Ta sprawiedliwość jest zatem dana istotom ludzkim podczas chrztu i za każdym razem, gdy naprawdę okazują skruchę.
1. Dlatego człowiek może z ufnością chlubić się Chrystusem i powiedzieć: „Moje są życie Chrystusa…
2. Tak jak oblubieniec posiada wszystko, co należy do panny młodej, a oblubienica wszystko, co należy do pana młodego. Bo są jednym ciałem [Gen. 2:24]
3. tak jak Chrystus i kościół są jednym duchem [Ef. 5:29-32]
Tak więc dzięki wierze w Chrystusa sprawiedliwość Chrystusa staje się naszą sprawiedliwością, a wszystko, co posiada, a raczej On sam, staje się naszą. Wreszcie, w tym samym liście, rozdział 3 [:28], taka wiara nazywana jest „sprawiedliwością Bożą”
1. Jest to sprawiedliwość nieskończona, która w jednej chwili pochłania wszystkie grzechy, gdyż jest niemożliwe, aby grzech istniał w Chrystusie.
2. Ta sprawiedliwość jest najważniejsza; jest podstawą, przyczyną, źródłem wszelkiej własnej rzeczywistej sprawiedliwości.
3. Bo to jest sprawiedliwość dana w miejsce pierwotnej sprawiedliwości utraconej w Adamie. Osiąga to samo, co dokonałaby pierwotna sprawiedliwość; raczej osiąga więcej. Apostoł ośmiela się więc powiedzieć w Gal. 2 [20]: „Żyję, choć nie ja, ale żyje we mnie Chrystus”; iw Ef. 3[:17]: „aby Chrystus mieszkał w waszych sercach przez wiarę”.
Przeciwne grzechowi pierworodnemu, również obca bowiem przychodzi bez naszych uczynków, który jest odziedziczony i spowodowany tylko przez narodziny.
Chrystus każdego dnia coraz bardziej wypędza starego Adama, w miarę wzrostu wiary i poznania Chrystusa.
Bo obca sprawiedliwość nie jest przelana wszystko na raz, ale zaczyna się, robi postęp i ostatecznie zostaje udoskonalona na końcu przez śmierć.
Drugi rodzaj sprawiedliwości to nasza właściwa sprawiedliwość, nie dlatego, że sami ją wykonujemy, ale dlatego, że pracujemy z tą pierwszą i obcą sprawiedliwością.
1. przede wszystkim w umartwianiu ciała i ukrzyżowaniu egocentrycznych pragnień, o których czytamy w Gal. 5[:24]: „A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało z jego namiętnościami i pożądliwościami”.
2. Po drugie, ta sprawiedliwość polega na miłości bliźniego,
3. po trzecie, w pokorze i bojaźni Bożej.
Ponieważ bowiem wspomniane dzieła są dziełami ludzkimi, oczywiste jest, że w tym fragmencie osoba duchowa nazywana jest „duchem”. W Jana 3 [:6]"
Sent from my IN2013 using Tapatalk