To o czym Jacek pisze nazywa się białą togą i do niej można nakładać stułę
Tomasz napisał(a):Elżbieta napisał(a):To o czym Jacek pisze nazywa się białą togą i do niej można nakładać stułę
To jest alba.
Strój liturgiczny w Kościele Ewangelicko – Augsburskim czyli Luterańskim należy do tzw. “adiafor”, czyli spraw nieistotnych, nie mających wpływu na wiarę. W Kościele Ewangelicko – Augsburskim dopuszczalne są następujące stroje liturgiczne:
a) czarna toga sięgająca do kostek z aksa-mitnymi wyłogami rękawów i kołnierza, z białą befką szeroko rozchodzącą się (z możliwością haftowanych lub mereszkowanych krzyży na każdej z nich). Luteranie noszą befki szeroko rozchylone, podczas gdy reformowani – zszyte, a unijni – do połowy zszyte. Strój ten używany jest w niektórych krajach Europy w Kościołach Ewangelickich (luterańskich, re-formowanych i unijnych) od 1811 r.
b) czarna toga sięgająca do kostek z aksamitnymi wyłogami rękawów i kołnierza, biała befka (z możliwością haftowanych lub mereszkowanych krzyży na każdej z nich), z założoną na togę białą komżą, według jednolitego kroju zatwierdzonego przez VII Synod Kościoła na IV sesji w roku 1983 r. (tzw. średniowieczna “rokieta” bez rękawów, czyli “alba silesiana” = “alba śląska” z koronką; komża powinna sięgać mniej więcej do kolan, tak aby od ziemi do koronki komży długość wynosiła 50 cm; komża używana jest nie-przerwanie od czasów Reformacji po dzień dzisiejszy na Śląsku Cieszyńskim, na Słowacji i w Czechach),
c) alba(łac. “biała”): biała, kremowa, lub szara, starochrześcijańska i staroluterańska tunika z rękawami sięgająca do kostek, kroju skandynawskich luteran (używana także w Polsce, na Śląsku i na Mazurach w Kościele Lute-rańskim od czasów XVI-wiecznej Reformacji do początków XIX wieku); na albę ordynowa-ni Księża i Biskupi zakładają na szyję w stosownym kolorze do roku kościelnego stułę(łac. “stola” = długa szata; symbol urzędu Kościoła) tak, że jej końce opadają z przodu swobodnie ku dołowi; Diakoni zawieszają stułę na lewym ramieniu i zapinają lub zawiązują ją na prawym boku, pod prawą ręką,
d) nakryciem głowy wszystkich duchownych ewangelickich stosownym do stroju liturgicznego jest biret wzoru “cieszyńskiego” lub doktorskiego,
e) w uzasadnionych przypadkach, za zgodą Biskupa Diecezjalnego, istnieje możliwość odprawiania nabożeństw “Słowa”, ewangelizacji i niektórych czynności kościelnych także w stroju służbowym (np. Kapelani wojskowi w mundurze wojskowym ze stułą, duszpasterze środowiskowi w stroju służbowym z ewentualną stułą, ewangelizacje – w stroju służbowym lub cywilnym),
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 11 gości