Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies w celu zapewnienia Wam maksymalnej wygody przy korzystaniu z naszej strony. Korzystają z nich również firmy reklamowe. Jeżeli wyrażasz zgodę na zapisywanie informacji zawartych w cookies kliknij "Akceptuj", w przeciwnym wypadku wyłącz ciasteczka dla tej witryny w ustawieniach swojej przeglądarki. Akceptuj

AALC.

Co słychać u naszych braci z innych krajów

AALC.

Postprzez Kris » So paź 09, 2021 11:59

Witam!

Chciałbym podzielić się z Państwem tematem niewielkiego amerykańskiego Kościoła, traktowanego niekiedy jako w perspektywie Synodu Missouri jako ciekawostkę. Moim zdaniem jest to jednak podejście niesłuszne i niesprawiedliwe. Mam tu na myśli Association of American Lutheran Churches (AALC), drugi obok LCMS, zrzeszony w ILC, konfesyjny Kościół Luterański. Denominacja powstała w 1987 r., w wyniku sprzeciwu 12 zborów ówczesnego Amerykańskiego Kościoła Luterańskiego wobec progesywnego kierunku obranego przez większość jego członków i formacji ELCA. Obecnie liczy sobie ona około 16 000 wiernych, zrzeszonych w 59 zborach.

W przeciwieństwie do Kościołów Konferencji Synodalnej (dawne LCMS i WELS), pod jej parasolem znajdują się parafie mające swoje korzenie nie tylko w niemieckim i angielskim (English District), ale także skandynawskim strumieniu luteranizmu. Duchowni Kościoła mają większą wolność co do wyboru dyscypliny komunijnej w swoich zborach. W praktyce najczęściej stosowana jest Komunia dla wszystkich wiernych wyznających rzeczywistą obecność Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej. Dla kontrastu, LCMS praktykuje Komunię inkluzywną dla członków denominacji lub innych Kościołów wchodzących w skład Międzynarodowej Rady Luterańskiej. Wysokokościelny anglikanin i katolik do Stołu Pańskiego nie przystąpi.

W AALC właściwie nie obowiązuje dyscyplina wyboru śpiewnika i agendy. Poszczególne decyzje podejmują decyzję samodzielnie przez zbory. Poza śpiewnikami Missouri (TLH, LSB), używany jest zatem m. in. SBH z 1958 roku - główne źródło liturgiczne Kościółów dzisiejszego ELCA, z czasów gdy były one jeszcze wspólnotami konfesyjnymi. Zawiera on m.in. główne luterańskie nabożeństwo luterańskie (porządek 3 LSB), ale z możliwością użycia Post-Sanctus i anamnezy i w nieco bardziej starokościelnej aranżacji muzycznej :D

Istnieją także zbory używające ekumeniczne LBW z 1978 roku (Synod Missouri wycofał się z procesu jego tworzenia i w 1982 wydał swoją własną, dużo bardziej ograniczoną liturgicznie edycję śpiewnika pod nazwą Lutheran Worship - LW). Są też kongregacje używające własnej liturgii i bardziej pietystyczne.

W załączniku wywiad z Prezydentem Kościoła ks. dr Curtisem Leinsem na kanale Just and Sinner ks. dr Jordana Coopera - także duchownego AALC :D
https://www.youtube.com/watch?v=QFaOMDRZlwM
Kris
 
Posty: 20
Dołączył(a): N lis 15, 2020 12:36
wyznanie: sympatyk staroluteranizmu
  

Re: AALC.

Postprzez Grzegorz » N paź 10, 2021 07:08

Ks. dr Coopera oglądam i cenię. Moim zdaniem obecnie jest to najlepszy luterański youtuber. Wiedziałem, że jest konfesyjny i spoza Missouri, ale nie przyglądałem się nigdy jego denominacji. Także dzięki za te szczegóły o AALC :)
Avatar użytkownika
Grzegorz
 
Posty: 1120
Dołączył(a): Śr wrz 11, 2013 20:48
Lokalizacja: Warszawa
wyznanie: KEA
  

Re: AALC.

Postprzez Aleksander » Wt paź 12, 2021 16:33

Kris napisał(a):Witam!

Chciałbym podzielić się z Państwem tematem niewielkiego amerykańskiego Kościoła, traktowanego niekiedy jako w perspektywie Synodu Missouri jako ciekawostkę. Moim zdaniem jest to jednak podejście niesłuszne i niesprawiedliwe. Mam tu na myśli Association of American Lutheran Churches (AALC), drugi obok LCMS, zrzeszony w ILC, konfesyjny Kościół Luterański. Denominacja powstała w 1987 r., w wyniku sprzeciwu 12 zborów ówczesnego Amerykańskiego Kościoła Luterańskiego wobec progesywnego kierunku obranego przez większość jego członków i formacji ELCA. Obecnie liczy sobie ona około 16 000 wiernych, zrzeszonych w 59 zborach.

W przeciwieństwie do Kościołów Konferencji Synodalnej (dawne LCMS i WELS), pod jej parasolem znajdują się parafie mające swoje korzenie nie tylko w niemieckim i angielskim (English District), ale także skandynawskim strumieniu luteranizmu. Duchowni Kościoła mają większą wolność co do wyboru dyscypliny komunijnej w swoich zborach. W praktyce najczęściej stosowana jest Komunia dla wszystkich wiernych wyznających rzeczywistą obecność Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej. Dla kontrastu, LCMS praktykuje Komunię inkluzywną dla członków denominacji lub innych Kościołów wchodzących w skład Międzynarodowej Rady Luterańskiej. Wysokokościelny anglikanin i katolik do Stołu Pańskiego nie przystąpi.

W AALC właściwie nie obowiązuje dyscyplina wyboru śpiewnika i agendy. Poszczególne decyzje podejmują decyzję samodzielnie przez zbory. Poza śpiewnikami Missouri (TLH, LSB), używany jest zatem m. in. SBH z 1958 roku - główne źródło liturgiczne Kościółów dzisiejszego ELCA, z czasów gdy były one jeszcze wspólnotami konfesyjnymi. Zawiera on m.in. główne luterańskie nabożeństwo luterańskie (porządek 3 LSB), ale z możliwością użycia Post-Sanctus i anamnezy i w nieco bardziej starokościelnej aranżacji muzycznej :D

Istnieją także zbory używające ekumeniczne LBW z 1978 roku (Synod Missouri wycofał się z procesu jego tworzenia i w 1982 wydał swoją własną, dużo bardziej ograniczoną liturgicznie edycję śpiewnika pod nazwą Lutheran Worship - LW). Są też kongregacje używające własnej liturgii i bardziej pietystyczne.

W załączniku wywiad z Prezydentem Kościoła ks. dr Curtisem Leinsem na kanale Just and Sinner ks. dr Jordana Coopera - także duchownego AALC :D
https://www.youtube.com/watch?v=QFaOMDRZlwM
Nie mogę się zgodzić z tak ogólnikowym podsumowaniem, że LCMS praktykuje zamkniętą komunię świętą. Być może WELS. Dystrykty się różnią jak i same zbory. Sporo pastorów mówi o luterańskim pojmowaniu sakramentu i wzywa do sumienia, każdy sam podejmuje decyzję czy chce odejść do Stołu Pańskiego.

Sent from my IN2013 using Tapatalk
Avatar użytkownika
Aleksander
 
Posty: 1655
Dołączył(a): Cz sie 19, 2010 09:30
wyznanie: Luteranin
dyplomy: 3
  

Re: AALC.

Postprzez Grzegorz » Wt paź 12, 2021 19:59

Aleksander napisał(a):Nie mogę się zgodzić z tak ogólnikowym podsumowaniem, że LCMS praktykuje zamkniętą komunię świętą.


Słuszna uwaga. Byłem na kilku nabożeństwach w parafii misyjnej LCMS w Czechach i bez problemu mogłem przystąpić do Komunii jako członek polskiego KEA.
Avatar użytkownika
Grzegorz
 
Posty: 1120
Dołączył(a): Śr wrz 11, 2013 20:48
Lokalizacja: Warszawa
wyznanie: KEA
  

Re: AALC.

Postprzez Kris » Cz paź 14, 2021 11:19

What is the Lutheran church’s motive for practicing close communion? Our Synod’s Commission on Theology and Church Relations offers the following helpful explanation of why we practice close communion: “Close communion seeks to prevent a profession of confessional unity in faith where there is,in fact,disunity and disagreement. It would be neither faithful to the Scriptural requirements for admission to Holy Communion (1 Cor. 11:27ff; cf. 10:16–17) nor helpful to fallen humanity if the Christian Church welcomes to its altars those who deny or question clear Scriptural teachings. “The reasons for the practice of close Communion are often misunderstood by Christians who have been accustomed to an ‘open Communion’ policy. In a tract titled,Why Close Communion?the rationale for the practice of close communion is explained in this way: ‘So it is not that a Lutheran congregation wants to bar fellow-saints from the blessings of the Eucharist when they practice Close Communion. It is not that they want to be separatistic,or set themselves up as judges of other men.The practice of Close Communion is prompted by love and is born of the heartfelt conviction,on the basis of Scripture alone,that we must follow Christ’s command. This means refusing the Lord’s Supper to those whose belief is not known to us. It is not showing love to allow a person to do something harmful,even though he may think it is for his own good. It also means if they are members of a Christian body which departs from the full truth of the Scripture in some of its doctrines, that we must not minimize the evil of this false teaching by opening our fellowship to any and all Christians who err in the faith’ [Deffner,Why Close Communion?,p.14]. “In keeping with the principle that the celebration and reception of the Lord’s Supper is a confession of the unity of faith, while at the same time recognizing that there will be instances when sensitive pastoral care needs to be exercised, the Synod has established an official practice requiring,‘that pastors and congregations of The Lutheran Church— Missouri Synod,except in situations of emergency and in special cases of pastoral care,commune individuals of only those synods that are now in fellowship with us. By following this practice whereby only those individuals who are members of the Synod or of a church body with which the Synod is in altar and pulpit fellowship are ordinarily communed, pastors and congregations preserve the integrity of their witness to the Gospel of Christ as it is revealed in the Scriptures and confessed in the Lutheran confessional writings.’” “The Office of the Keys is less than faithfully exercised when admission to the Sacrament is granted to all who come to the altar regardless of their faith and congregational and/or denominational affiliation.The practice of open Communion renders it difficult,if not impossible,for church discipline to be exercised in a way that honors the ministrations being carried out by those to whom the responsibility of spiritual care for a member of God’s flock has been entrusted”(Heb. 13:17; cf. John 20:22–23; Acts 20:27–28; 1 Cor. 4:1–2. Theology and Practice of the Lord’s Supper, pp.21–23).

Źródło: What About . . . Fellowship in the Lord’s Supper (LCMS)

Z cytowanego dokumentu moim zdaniem zdecydowanie wynika, że praktyką komunijną LCMS jest komunia zamknięta. Nie jestem członkiem Synodu Missouri. Nie neguję zatem Państwa uwag. Wydaje mi się jednak, że aby w pełni stosować się do ogólnie przyjętych praktyk Kościoła, pastorzy zobowiązani są do udzielania Sakramentu członkom wspólnot swojej denominacji i Kościółów, z którymi LCMS połączony jest wspólnotą ambony i Ołtarza. Na pewno istnieją wyjątki od reguły, jednak w takich sytuacjach, według mojej obserwacji, są to jedynie wyrazy dobrej woli duchownych, niekoniecznie oficjalna praktyka. Możliwe, że pozostawione są jednak różne furtki interpretacyjne.
Kris
 
Posty: 20
Dołączył(a): N lis 15, 2020 12:36
wyznanie: sympatyk staroluteranizmu
  

Re: AALC.

Postprzez Filip » So paź 16, 2021 17:42

Mnie AALC też się kojarzy głównie z Jordanem Cooperem. :wink:
Filip
 
Posty: 9
Dołączył(a): N kwi 14, 2013 20:08
wyznanie: Ewangelicko-Prezbiteriańskie
  


Powrót do Luteranizm na świecie

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 11 gości

cron