Gdy Jezus żegnał się ze swymi uczniami w czasie ostatniej wieczerzy, kładł im na serce przykazanie miłości jako nowe przykazanie: "Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się wzajemnie miłowali. Po ty wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie" (Jan 13,34-35)
Przykazaniem miłości obejmuje Jezus także nieprzyjaciół: "A Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście byli synami Ojca waszego, który jest w niebie, bo słońce jego wschodzi nad złymi i dobrymi i deszcz pada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych" (Mat.5,44-45)
Dobitnie wypowiedział się Jezus o wartości duszy ludzkiej: "Albowiem cóż pomoże człowiekowi choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł. Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?" (Mat.16,26)
Przeznaczeniem duszy ludzkiej jest Królestwo Boże. Jezus mówi i Królestwie Bożym ze szczególnym upodobaniem. Mówi o nim w licznych podobieństwach zaczerpniętych z codziennego życia. W sposób prosty i zrozumiały przedstawia trudne prawdy o Bogu i Jego stosunku do człowieka. Podobieństwa ukazują miłość Boga i grzeszność człowieka, zmuszają do zastanowienia się nad sobą i skłaniają się do powzięcia decyzji.
Najważniejsze podobieństwa Jezusa w Ewangelii Mateusza:
- o czworakiej roli........................................................13,3-9
- o kąkolu między pszenicą..............................................13,24-30
- o ziarenku gorczycznym................................................13,31-32
- o kwasie.................................................................13,33
- o ukrytym skarbie......................................................13,45-46
- o kosztownej perle.....................................................13,45-45
- o złym słudze...........................................................18,23-35
- o pracownikach winnicy................................................20,1-16
- o uczcie weselnej.......................................................22,1-14
- o dziesięciu pannach...................................................25,1-13
- o sądzie ostatecznym..................................................25,31-46
- o talentach..............................................................25,14-30
Najważniejsze podobieństwa Jezusa w Ewangelii Łukasza:
- o miłosiernym Samarytaninie........................................10,25-37
- o zgubionej owcy......................................................15,1-7
- o synu marnotrawnym.................................................15,11-32
- o wielkiej wieczerzy...................................................14,16-24
- o bogaczu i Łazarzu...................................................16,19-31
- o faryzeuszu i celniku.................................................18,9-14
Swoją naukę nazwał Jezus Ewangelią, czyli dobrą nowiną, radosną wieścią o zbawieniu grzesznika, radosnym zwiastowaniem o dobrym Bogu Ojcu i Jego Królestwie, do którego są powołani wszyscy ludzie.
Znaczenie i wartość nauki Jezusa nie przeminie nigdy. Ludzkości zawsze potrzebny jest postęp we wszystkich dziedzinach życia, ale niemożliwe byłoby życie godne człowieka bez miłości, dobroci, sprawiedliwości. Pod tym względem nikt jeszcze nie przewyższył Jezusa. Kto by twierdził, że nauka Jezusa jest przestarzała, [ponieważ powstała przed dwoma tysiącami lat w zupełnie innych warunkach niż dzisiejsze, ten byłby podobny do człowieka twierdzącego, że słońce jest już dzisiaj przestarzałe, bo przed tysiącami lat świeciło człowiekowi żyjącemu w zupełnie innych warunkach, i trzeba je zastąpić innym światłem. Jak słońce ma nieprzemijającą wartość dla życia na ziemi, tak Jezus ma nieprzemijające znaczenie dla naszego zbawienia. On jest światłością świata dziś i w przyszłości. Dlatego mógł Jezus powiedzieć: "Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą" (Mat.24,35). "Wszelkie ciało jest jak trawa, a wszelka chwała jego jak kwiat trawy. Uschła trawa i kwiat opadł, ale Słowo Pana trwa na wieki" (I Piotra 1,24-25)
Abym był Jego własnością